Bardzo często w kuchni słucham radia. Ostatnio coraz częściej zauważam, że zaproszeni goście oraz dziennikarze nie potrafią odmienić przez przypadki niektórych słów. Przykłady:

Wielokrotnie to dowiódł.
Mikołaj był pierwszy, który udzielił prawidłową odpowiedź.
Jak dzieci coś szukały w kuchni, to obrywały po rękach ścierką od babci.
Co dzieciaki by sobie życzyły?
Jeśli konstytucja coś nie przewiduje ...
Ja po prostu chciałem to dotknąć.
Potrzebujemy dziewięć patyków.
Te postulaty lekarzy rezydentów, które oni się domagają, są nie do spełnienia w tak krótkim czasie.

Czy odmiana przez przypadki naprawdę jest taka skomplikowana dla Polaków?

Niestety, tak. Mam w pracy kilku młodych (roczniki 92 - 95) i ich język polski jest zatrważający.

U mnie w pracy posługujemy się głównie łaciną

Ja rozumiem, że obcokrajowiec może mieć problem ze zrozumieniem, że mówimy "mam to", ale "nie mam tego" lub "coś wiedziałem na ten temat", ale "czegoś nie wiedziałem". Ale żeby Polak miał takie problemy? I to wykształcony na wyższej uczelni.

_21 , nie demonizowałbym, bo to w końcu mowa, być może w piśmie wyglądałoby to inaczej. Ja też się czasami mylę, np. gdy myślę o czymś innym (i wtedy kuleje fleksja w końcówkach zdania). W radiu dochodzi też stres, choć od dziennikarzy powinno się wymagać nieco więcej. Moim zdaniem takie pomyłki nie wynikają jednak z niewiedzy.

:nevya Może masz rację. Ale kiedy słyszę "w roku dwutysięcznym szesnastym" to mnie aż trzęsie Chociaż Mirosław Bańko pisze na stronie https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/Ktory-mamy-rok;15267.html
"Mamy już rok 2014, a ciągle słychać ludzi mówiących rok dwutysięczny czternasty i nie są to wcale osoby demonstrujące szczególną niekompetencję językowa ani obojętność dla spraw języka. W moim przekonaniu ten fakt – w połączeniu z tym, o czym mowa w poprzednim akapicie – stanowi wystarczającą przesłankę, aby obie konstrukcje aprobować (przynajmiej do czasu, gdy ta nienormatywna sama wyjdzie z użycia jako za trudna w użyciu dla większych liczb)".
Jednak w tym przypadku nie mogę się z nim zgodzić i uważam tę formę za niepoprawną.

Najlepsze co widziałem, to zaproszenie które dostała koleżanka pracująca w radiu, na konferencję z udziałem lidera jednej z partii, z literówką w jego nazwisku i zarazem w tytule maila.. Można? Można.

Nie chce mi się szukać, jestem pewna, że czytałam tu na forum, jak dzwoniąca telemarketerka czy tam ankieterka zapytała:
- Czy rozmawiam z panem Janem Kowalski?
- Tak, ale ja się deklinuję.
- A to przepraszam, zadzwonię później.

Uwielbiam. Tak samo ja "te okno", "owy chłopak/ów chłopaka/owe drzewo" i jeszcze standardowe "ja bynajmniej wiem, o czym mówię". Byłam święcie przekonana, że ten ostatni koszmarek to głównie w internetach występuje, w słowie pisanym, ale ostatnio poznałam kolejną osobę, która w ten sposób mówi

A skąd się bierze: zabiorę dzieciaków ze szkoły/pojadę po dzieciaków? Sąsiadka notorycznie tak mówi, przy czym innych błędów językowych nie zauważyłam. I nie tylko ona tak mówi. W sumie nowe to dla mnie.

:sambojka, podejrzewam, że źródło podobne do "zabiorę dziecka ze szkoły/pojadę po dziecka"

W szkole podstawowej mojego synu na tablicy ogłoszeń wisi rozpiska dni wolnych w rolu 2018 i daty wyglądają tak (przykładowo):
12 - 14 kwiecień
1-3 maj
W szkole! To już nawet syn - czwartoklasista - zwraca uwagę "Tato, tam powinno być 12-14 kwietnia".

rocznik '92 to już 25 lat, wcale nie tacy młodzi

_21 Cóż za bzdury gadasz! Już nie pamiętasz poprzedniego wieku? Przecież mówiło się wtedy "W roku tysięcznym dziewięćsetnym osiemdziesiątym siódmym", no nie?

A całe zamieszanie chyba przez rok 2000, gdzie rzeczywiście "dwutysięczny" było poprawne i wbiło się ludziom w pamięć...

W kraju, w którym komunikacja odbywa się przez zmysł węchu, szczególnie w komunikacji miejskiej, nieliczne jednostki narzekają na czystość języka? Perły pomiędzy wieprzami.

Niektórzy nie stosują ogonków, inni ich nadużywają.
Moim zdaniem lepiej wygląda: "Wydaje mi sie" niż "Wydaję mi się". W drugim przypadku od razu wiem, że mam do czynienia z debilem. W pierwszym zakładam, że piszący zna zasady pisowni, do momentu gdy przeczytam: "Powiedzialem tym kobieta"

Ja niestety nie zawsze moge stosowac ogonki i prosze o wybaczenie, jesli komus przez to krwawia oczy. Na moim komputerze nie da sie zainstalowac polskiego ukladu klawiatury, a nie zawsze mam czas, zeby kopiowac i wklejac polskie litery to tekstu.

Uważam, że ów teza jest bardzo krzywdząca.

Phi.. Arystokraci językowi.. Nawet bym uwagi na te wasze błędy nie zwrócił.
Stojałem np na przystanku, Kupywałem np.buty, Byłem wyjechany - tu akurat wiadomo - oto z czym mierzę się na co dzień

I standardzik: siadnąć, włanczać, wiater, swetr...

miki no skąd wiesz, co on na tym przystanku robił? Może faktycznie stojał

Pisząc różne decyzje, mamy od czasu do czasu problem z nietypowymi nazwiskami wnioskodawców. Wiadomo, że ludzie się różnie i dziwnie nazywają i żeby nie popełnić faux pas bywa, że dzwonimy i pytamy delikwenta jak go "zdeklinować".
Bywa również tak, że ktoś ma pretensje, bo odmieniliśmy jego całkiem zwyczajne nazwisko, a ono, w myśl tej osoby się nie odmienia. Na nic zdają się argumenty o zasadach odmiany nazwisk w języku polskim. NIE i już.

:Kwiateck
Ja czasami korzystam z tej strony, a najczesciej z mozgu i slownika.

Dziewięć patyków? Potrzebuję znacznie więcej...

Mnie najbardziej dziwi to, że osoby tak bardzo zwracające uwagę na błędy innych sami także popełniają wiele różnorakich błędów, ale oczywiście tego nie widzą i to jest bardzo, bardzo śmieszne.

Poza tym mnie w komunikacji z ludźmi czy to w rozmowie, czy korespondencji bardziej interesuje temat jaki poruszamy niż skupianie się na błędach swoich czy rozmówcy.

:sambojka To historia opowiedziana i przeżyta przez Michała Rusinka. Tak, tego od Szymborskiej Co do reszty w tym temacie, miast się wypowiadać, tylko się uśmiechnę

Następnie słyszę taki strumień:
że w „»dwutysięcznym jedenastym« padł najbardziej »przekonywujący« argument,” i że „zwłaszcza »drugi maj« dał asumpt”. I że „to »wyłancza« wszelkie dyskusje w tym »okresie czasu«”, i że „to w »cudzysłowiu« killer.”
Słucham i czuję, że jeszcze jedno zdanie i będę miał wylew.

:grzan o, dzięki Pojęcia nie mam, gdzie to czytałam.